Hattstedt, 25856, Niemcy--->Talapker, 110000, Kazachstan

Ładunek: Jałówki HF
Siemka!
My już w kompletnym składzie z Aleksem spakowani wyruszyliśmy do Niemiec na załadunek jałówek HFek. Przed załadunkiem obowiązkowo dezynfekcja i ścielenie pokładów, uzupełnienie poideł itd. W załadunek zbytnio nie ingerowaliśmy, rolnik wraz z pracownikami dopinał wszystko tak jak powinno być. Dokumenty odebraliśmy, paszporty itd. Do przejechania mamy spory kawałek do bazy w Białej a w zasadzie do gospodarstwa niedaleko Białej, gdzie mamy obowiązkowy postój z bydłem, pojenie, karmienie, uzupełnienie niezbędnych zapasów. Droga mijała nam dość spokojnie, na Zbąszynku A2 zatrzymaliśmy się z Aleksiejem na małą szamkę w MCku, dziewczyną na pace nie spodobały się zapachy... pewnie czuły którąś ze swoich krewnych w hamburgerze . Do Białej Podlaskiej mieliśmy cały czas spokój. Na postoju w zaprzyjaźnionym gospodarstwie wypuściliśmy bydło a Bartka znajomi dopilnowywali inwentarza. W tym czasie mieliśmy czas dla siebie, zrobiliśmy jeszcze małe zakupy, szybka kawa na bazie i pojechaliśmy spakować nasze łaciate na naczepę. Tarczki pozmieniane, tacho przekręcone można ruszać na czystym czasie, pierwszy jedzie Aleksiej z racji tego, że jedziemy przez jego ojczysty kraj. Dobrze mieć w załodze kolegę, który włada językiem Rosyjskim w tak długiej wyprawie na pewno jest to dużym atutem. Trasa przez Białoruś i Rosję aż pod samą Moskwę przebiegła nad wyraz dobrze, przejścia graniczne oczywiście bez kolejek, papiery w porządku no aż za dobrze to idzie. Pod Moskwą w małej wiosce gdzie mieścił się kołchoz mieliśmy przerwę dla siebie i łaciatych. Osoby tam pracujące za małą opłatą dały się namówić na przypilnowanie łaciatych. My w tym czasie przyrządziliśmy sobie obiadek. Po odpoczynku, łaciate na pace, zapasy uzupełnione i ruszyliśmy dalej. Ruch w Rosji jest jak na obecne czasy bardzo duży. Do samego Kazachstanu szło oporowo całodobowo bez jakichkolwiek ekscesów. Gdzieś niedaleko miasta Ufa mieliśmy postój na karmienie i ścielenie, aby już do miejsca docelowego się nie zatrzymywać, tacho na tarczki to jest jednak luxus. Po przerwie ruszyliśmy w dalszą drogę, granica RUS-KZ przywitała nas piękną pogodą. Pierwszy raz jestem w Kazachstanie i bardzo mi się tu spodobało, jazda po bezdrożach, czasami i przez x kilometrów brak jakichkolwiek zabudowań tylko sam step. Na rozładunku zameldowaliśmy się jakoś wczesnym wieczorem. Chłopaki z kołchozu zajęli się rozładunkiem a nas uraczyli ciepłą herbatą i kuchnią gdzie przyrządziliśmy sobie jedzenie, po rozładunku oczyściliśmy pokłady, korzystając z uprzejmości pracowników umyliśmy również pokłady przed drogą powrotną. Po wszystkim wzięliśmy prysznic i poszliśmy do kabiny na browarka, pauza 11h. i wyruszamy w drogę powrotną do kraju. Otrzymaliśmy również już wstępne zlecenie na transport owiec z Węgier do Pakistanu, więc szykuje się kolejna dobra trasa!




















Pozdrawiamy!