Waspex

[WeiserPL]

Sieeemano! Dziękuję ponownie za tyle pozytywnych komentarzy To naprawdę motywuje do działania Tak jak obiecywałem, zapraszam na CZĘŚĆ 2:

Briańsk-Wołgograd

Czwartek-Piątek

Czwartek:

I znowu można powiedzieć nocka w drodze. Nie lubię tego, ale tak wychodzą trasy to co zrobić. Trzeba gonić. Pobudka o północy. Ruscy i Białorusini wokół firanki zasłonięte, śpią w najlepsze, a tu trzeba się z wyra ruszyć. Ogarnąłem się, zrobiłem kawę w termos, żeby spanie nie brało, dobra muzyka i lecimy dalej. Pierwszy cel-tamożnia w Woroneżu. Wyjechałem na obwodnicę Briańska i dalej P-120 na Orzeł. Droga dosyć dobra, bo widać, że świeżo wyremontowana. Kilka wiosek, a tak to spokój. Mijało mnie kilka niezawodnych Kamazów, a nawet mijałem 3 zestawy z siedleckiej firmy Marwer. Odezwali się na radiu to chwilę pogadaliśmy i to na tyle. Zawsze urozmaica to nudną nockę. Dojechałem w końcu do Orła. Musiałem przebić się przez miasto, ale że noc to luźno było. Same pulsujące światła, więc ciach ciach i byłem na E105 w kierunku na Kursk. Mógłbym do Woroneża jechać górą przez Liwny, ale tam niesprawdzona i ponoć gorsza droga o wiele. Tak więc wybrałem M2. Nuuuda straszna mnie brała. Czasami coś mijało, a tak to pola, wioski, pola, lasy, wioski. Teraz nie dziwię się niektórym kierowcom, że palą fajki, a szczególnie na nockach. Coś trzeba robić Ale jednak tego nie zaczne Przebiłem się przez centrum Kurska. Ciekawe tam mieli zabytkowe czołgi wystawione Później wbiłem się na E38 w kierunku Woroneża. Na styk, ale udało mi się dolecieć na 45 minut na Kafe Kristina jakieś 70 km za Kurskiem. Sporo Rusków tam stało. W ogóle ci kierowcy mają jakąś tendencję do stawania na pauzy lub "pauzy" ( ) przy drodze. Nie wiem czemu i to średnio bezpieczne, a robią tak nawet jak parking jest wolny. No ale to już ich zwyczaje. Ja wjechałem kulturalnie na plac parkingu W nocy się raczej nie chce jakoś jeść, ale mnie wzięło, więc uszykowałem sobie kanapki. Obszedłem zestaw czy wszystko ok, szczególnie z oponami, bo czasami trzeba było dziury omijać, ale nie zawsze się uda. Na szczęście było wszystko spoko. Można lecieć dalej na tamożnię. W sumie dalej nic ciekawego się nie działo. Dojechałem w końcu do Woroneża. Jest jednak większy niż te miasta poprzednie. Przejeżdzając przez most nad woroneską rzeką mogłem podziwiać ładny wschód słońca, bo było jakoś około 7:30. Zajechałem na tą bardzo małą tamożnię przy weźle na obwodnicy. Kilka aut stało-z 5 Rusków, 2 Białorusinów i 1 Kazach. Szkoda, że nikogo od nas Ledwo udało się znaleźć miejsce, bo było naprawdę ciasno. Już normalnie odprawiali, więc poszedłem z papierami do biura. Niestety byłem ostatni w kolejce za tymi kierowcami co wspominałem, więc tak zleciały mi 2 godziny na wszystkim. Karnet TIR zamknięty, lecimy na rozładunek na południe na Wołgogradzki targ. Najpierw kawałek dwupasmówką M4, a potem P298 na Borisoglebsk. Już lepiej się jechało, więcej aut no i jasno wreszcie. Zostało mi mało czasu jazdy na dzisiaj, ale ile się uda to się uda. 9 dych i pełna ogień lewym. Udało mi się dojechać do miejscowości Listopadovka, gdzie na stacji stanąłem na 11h pauzy. Mogę się porządnie wyspać, bo ta nocka nie była łatwa.

Piątek:

Znowu ruszam jak ciemno, ale chociaż się bardzo dobrze wyspałem. Zestaw w porządku, kwiatków nikt nie będzie chciał ukraść, chyba Wreszcie dojadę na rozładunek. Wyjazd z tej stacji był naprawdę tragiczny, dziura na dziurze. Jechałem 10 na godzinę, a i tak wszystko podskakiwało. Może nie była to stacja często uczęszczana, ale jednak mogliby zrobić coś z tym. Ale tu inny klimat Dojechałem do węzła i zjechałem na drogę P22, która doprowadzi mnie do samego Wołgogradu. Głównie to jazda w sumie przez niekończące się pola. Po bokach czasami wioski, a tak to pusto wokół. Dobrze, że ruch trochę był, bo przez takie pustkowie jechać samemu to niewesoło Gdzieś tam po 3 godzinach stanąłem na pauzę 45 minut. Poszedłem spytać na stację czy mogę tu stać, bo specyficznie pokazywały znaki i ogólnie ciasno. Gość znużony, bo nocną zmianę ma, a pewnie mało kto przyjedzie. Trochę pogadaliśmy, spytał skąd przyjechałem i jaki punkt docelowy. Ogólnie w porządku był. Kupiłem od niego trochę rosyjskich słodyczy, trochę zjem po drodze, trochę do domu zabiorę. Zawsze to coś innego do zjedzenia, a pewnie się ucieszył z zysku dodatkowo. Po pauzie od razu ruszyłem dalej na Wołgograd. Przed miastem już na dwóch pasach jest znana mi już z dawniejszych czasów bramka gajowych, gdzie często przetrzepują auta. Ale ze względu, że była noc to dwóch gajowych siedziało w aucie i nie zamierzało się ruszać, żeby sprawdzać. Dojazd do tego targu był lekko skomplikowany, ale moja nawigacja się sprawdziła. Dojechałem na miejsce, ale wiadomo jeszcze noc była to wszystko zamknięte. Przy drodze stał jakiś Łotysz DAF-em 105 z chłodnią, więc pewnie też tutaj na zrzutkę to stanąłem na pewniaku za nim. Spać i mają otwierać to jakoś 7-7:30. Zobaczymy jak to będzie wyglądać. Obudziłem się tak jak chciałem i handlarz przyszedł po mnie i pokazał gdzie mam wjechać. Oczywiście załatwiłem z nim, że od razu rozładunek i ja już mam nagrany ładunek do Polski. Bo oni mają trochę taki zły nawyk, niektórzy na tych targach wschodnich, że lubią sobie zrobić z naczepy targ. Najlepiej to by z niego na gotowo sprzedawali, a kierowca niech se czeka. Ale to przecież nie magazyn. Kto nie wie to se tak może stać. Trochę mozolnie tym paleciakiem dwóch chłopakom to szło, ale w końcu po jakoś 1h20 byłem rozładowany. Handlarz zadowolony ze świeżych kwiatów z Holandii, mi za fracht już kasę przysłał jak byłem w drodze, więc w porządku. Później pojechałem do Wołżska do szklarni Botanika załadować ogórki do Polski. Zrzutkę mam u producenta surówek Maga Foods w Raszynie pod Warszawą i właśnie jestem w drodze. Droga taka sama, więc już z tego nie będzie relacji.

I to by było na tyle z mojego ulubionego Wschodu Teraz jak wspomniałem wracam, jutro rozładunek, dwa dni przerwy i znowu wyruszam w trasę. Tym razem będzie coś z zachodu, jakaś Francja może albo Wyspy. Zobaczymy. Tymczasem zapraszam was jak zwykle do komentowania! Trzymajta się, bajooo