Per-Trans

[Johny Trucker]

Witam wszystkich w noworocznej relacji!

PIŁA [PL] - KOSZALIN [PL] - HERNING [DK] - VIBORG [DK] - OCIESZYN [PL]

NIEDZIELA

Święta rozleniwiły trochę człowieka, jednak Adam trafił na opłacalne zlecenie i musiałem zabrać się do roboty. Załadunek miałem dopiero na następny dzień, więc postanowiłem wyjechać około godziny 20, aby ominąć korki związane z powrotem turystów z nadmorskich kurortów. Po niedzielnym obiedzie spakowałem ubrania i jakieś jedzenie, które zostało z świąt do torby. Kółko miałem na 3 dni, więc nie musiałem brać jak zwykle całego bagażnika rzeczy . Chwilę po 18 wyjechałem z domu i ruszyłem w stronę bazy, gdzie czekał na mnie zestaw. Droga minęła bardzo spokojnie zważywszy na brak ruchu. Do DAF-a zacząłem pakować się w okolicach 19. Ciągnik się grzał, ja poukładałem toboły, żona zabrała auto z powrotem do domu, a ja ustawiłem trasę do firmy Rotho sp z o.o w Koszalinie, gdzie miałem ładować. Punktualnie o 20 wytoczyłem maszynę na drogę, wskakując tym samym na 11kę. Po opuszczeniu Piły wrzuciłem składankę starych hiciorów i nostalgicznie pokonywałem kolejne kilometry. Na wysokości Bobolic złapał mnie niewielki remont nawierzchni, który w miarę sprawnie udało mi się pokonać. Później droga bez najmniejszego problemu zaprowadziła mnie do Koszalina. W mieście ruch dosyć duży jak na tą porę - chyba tam najdłużej stałem w korkach dzisiejszego dnia. Na teren zakładu byłem przed 23, tam ochroniarz pokazał mi parking, gdzie miałem czekać do jutrzejszego ranka. Zasłoniłem, więc firanki i odpaliłem na Netflixie "Ranczo" później poszedłem spać.

PONIEDZIAŁEK

Alarm obudził mnie skoro świt, bo o godzinie 7. Ogarnąłem śniadanie, a później szybka toaleta i pomaszerowałem do biura. Pani dała mi pager i kazała czekać. W czasie oczekiwania zabrałem się za szybkie sprzątanie kabiny. Po dwóch godzinach urządzenie zaczęło piszczeć, na moje szczęście chwilę przed tym zakończyłem porządki . Wjechałem na plac, gdzie wózkowy kazał rozpiąć bok i podstawić się pod rampę. Załadunek trwał 45', wózkowy zakończył swoją pracę, a ja zabezpieczyłem fracht i zapiąłem bok. W biurze zostałem bardzo sprawnie obsłużony - na poczekaniu dostałem wszystkie potrzebne dokumenty, jedynie musiałem podbić pieczątki i mogłem ruszać w drogę. Ładunkiem okazały się sprzęty domowe o łącznej masie 13 ton, także spodziewałem się fajnego spalania na tej trasie. Chwilę po 10 wyjechałem z załadunku, czas bardzo dobry, a sam wyjazd z miasta zajął mi kilkanaście minut. Po opuszczeniu Koszalina wjechałem na S6kę gdzie włączyłem sobie tempomat i odpaliłem muzykę. Na drodze znikomy ruch, więc czego chcieć więcej. W okolicach Nowogardu zgadałem się z spotterami, którzy to w locie strzelili mi kilka fajnych fotek, jedną z nich wrzucę wam niżej . W Goleniowie wskoczyłem na S3kę, a z niej na A6kę, która doprowadziła mnie do przejścia granicznego w Kołbaskowej. Na granicy ustawiały się duże ilości ITD oraz celnej, pomimo czystego sumienia nie chciałem spotkać ich na swojej drodze. Za Odrą ruch delikatnie się zwiększył, jednak większość pojazdów stanowił tranzyt. Na wysokości Randowalu zjechałem na drogę nr.20. Tam zważywszy na niemieckie realia szło wszystko płynnie, aż do okolic Stasburga, gdzie służby zrobiły zwężkę do jednego pasa, co delikatnie spowolniło ruch. Chwilę przed postojem na 45' Adam wysłał mi kolejne zlecenie z Danii. Na wysokości Greifswaldu zatrzymałem się na przerwę, gdzie zjadłem obiad z przydrożnego baru, jak na miejscówkę jedzenie smakowało naprawdę rewelacyjnie. Po wykręceniu pauzy wrzuciłem jazdę na tachografie i zabrałem się do pracy. Wyjechałem z pompy, a niespodziewanie zadzwonili chłopaki z firmy, że skończyli prace nad niedawno sprowadzonym zestawem do naszej firmy . Jego premiera już niebawem, jednak zostawiam was w niecierpliwości, żeby zwiększyć jeszcze efekt finalny . Pogadaliśmy przeszło 2 godziny, czego nawet nie odczułem. Na obwodnicy Lubeki delikatne korki, lecz wszystko szło bardzo płynnie. Z obwodnicy wskoczyłem na 7kę i tak doleciałem do przejścia z Danią. Po duńskiej stronie znowu spotkała mnie łapanka, jednak ściągnęli holenderski zestaw, który jechał przede mną. Do parkingu na wysokości Kolding nic specjalnego się nie działo, więc nie będę was zanudzał. Po zjechaniu na parking ogarnąłem się i poszedłem w kimę.

WTOREK

Budzik zadzwonił chwilę po godzinie 4. Zrobiłem sobie szybko jajecznicę i herbatę. Po śniadaniu ogarnąłem się i punktualnie o 5 zabrałem się za jazdę. Z parkingu skoczyłem na E45, a następnie po kilku kilometrach na 18'kę, która biegnie w stronę Herning. Godziny poranne, więc ruch naprawdę znikomy. Odpaliłem sobie jakieś niemieckie disco i powoli zmierzałem ku rozładunkowi. Hurtownia sprzętu domowego HT Bendix A/S znajdowała się na obrzeżach miasta, więc bardzo sprawnie dojechałem na miejsce. Ustawiłem się jako drugi w kolejce i poszedłem do biura z dokumentami. Tam Pani powiedziała, że wózkowy zaraz powinien do mnie się zgłosić i tak też się stało. Majster kazał podjechać trochę do przodu i otworzyć prawy bok. Ledwo się obejrzałem, a musiałem zamykać naczepę. Umyłem ręce i znowu kita do biura. O godzinie 7:20 wyjechałem z firmy i udałem się na załadunek do miasta Viborg, a dokładniej do firmy Genen A/S. Godzinny poranne nie dawały po sobie znaku w mieście, kilka minut i udało mi się wyjechać z dosyć malowniczego miasteczko. Wskoczyłem na 12kę i tak, aż do samego Viborgu. Później wskoczyłem na 26tkę, która doprowadziła mnie bezproblemowo na załadunek. Na miejscu okazało się, że mam ładować BigBagi wypełnione granulatem gumowym. Zagruzka trwała około 45', z placu wyjechałem około 9:20. Do ujechania zostało mi jeszcze dwie i pół godziny, więc postanowiłem zatrzymać się na parkingu gdzie stałem dziewiątkę. Wskoczyłem na 13tkę, tam odpaliłem sobie tempomat na dziewięć złotych i tak mknąłem w kierunku Polski . Na wysokości Parup drogowcy zrobili zwężkę do jednego pasa, jednak ruch był na tyle mały, że udało się ominąć przeszkodę bezproblemowo. Następnie tachograf kazał się zatrzymać na pauzę 45', więc zjechałem na Circle K. Tam zjadłem jakąś rybę z frytkami i sprawdziłem social media. W samo południe wyruszyłem w dalsze wojaże. Droga do granicy z Niemcami szła bardzo płynnie, jednak po stronie naszego zachodniego sąsiada ruch stał się większy. Nieopodal Neumunster zjechałem z autostrady numer 7 na drogę 404, natomiast później na 24kę, biegnącą aż do zachodniego Berlina. O dziwo 24ka nie korkowała się jakoś nadzwyczajnie, jednak to chyba przez zbliżającego się Sylwestra oraz obostrzenia jakie zastosowały niemieckie władze. Takim sposobem doleciałem na styk na Shella, ustawiłem się w rajkę i powoli brałem się do spania.

ŚRODA

Pauza dziewięciogodzinna dobiegła końca w okolicach godziny 2:30. Nie spieszyło mi się nadzwyczajnie na rozładunek, więc przeciągnąłem pauzę o jakieś pół godziny i równo o 3 odpaliłem jazdę na tachografie. Po wyjechaniu na autobanę odpaliłem seciki z Manieczek i w rewelacyjnym klimacie jechałem przed siebie popijając kawę. Na wysokości Fehrbellin drogowcy sprzątali po wypadku, więc stworzył się delikatny zator. Następnie na ringu Berlina już klasyczne korki, jednak kilku chłopaków poszło skrajnym lewym, więc ja nie mogłem być gorszy. Tym samym udało zaoszczędzić mi się troszkę czasu, który spędziłbym w tym kilku kilometrowym korku. Po objechaniu korka, aż do 12tki było bardzo spokojnie. 12tka zaprowadziła mnie aż do granicy w Świecku, tam żywego ducha po służbach nie znalazłem. Po polskiej stronie wjechałem na A2, którą dojechałem w okolice Poznania, tam odbiłem na S11 i tak dojechałem do firmy Rekoplast Kompozyt w Ocieszynie. Po rozładunku udałem się na bazę, a następnie do domu.

To by było na tyle! Dzięki za uwagę i poświęcony czas. Mam nadzieję, że relacja się spodobała Zapraszam do komentowania, podziękowania oraz zostawienia followa na moim Flickrze. Zapraszam również jeśli spodobał Ci się nasz wątek do oceny w prawym górnym rogu! Trzymajcie się i do zobaczenia następnym razem